Sayın Editör;
Taşlıçukur ve ark. (1) Bulletin of Cardiovascular Academy’de yayınlanan “Akut ST Elevasyonlu Miyokard İnfarktüsünde P2Y12 İnhibitörlerinin Acil Serviste veya Kateter Laboratuvarında Yüklenmesinin Prognoza Etkisi” başlıklı araştırmasını büyük bir ilgi ile okudum. Çalışma güncel literatürde hala tartışma konusu olan akut ST elevasyonlu miyokard enfarktüsü (STEMI) hastalarında antiagregan tedavinin yükleme zamanlaması ile ilgili önemli bilgiler sunmasına karşın bulguların kesinliği ile ilgili yapıcı geri bildirimlerde bulunmak istiyorum.
Çalışma tasarımı STEMI hastalarından acil serviste P2Y12 inhibitörü yüklenen grup 1 ve kateter laboratuvarında yükleme yapılan grup 2 hastalardan oluşmaktadır. Karşılaştırılan gruplar çalışmanın hedefine yönelik ayrıştırılmış olmasına rağmen gruplar arasında randomizasyon bulunmamaktadır. Bununla birlikte hastaların klopidogrel veya tikagrelor yükleme ile acil servis veya kateter laboratuvarında yükleme kararı mevcut hasta ve klinik şartları göz önüne alınarak verilmiş. İstatistiksel analize bakıldığında kateter laboratuvarında yükleme yapılan hastalarda klopidogrel yüklemesinin anlamlı şekilde daha fazla olduğu izlenmektedir. Çalışmada da vurgulanmış olduğu üzere tikagrelor tedavisinin klopidogrele kıyasla majör olumsuz kardiyak olaylar oranlarını anlamlı şekilde azalttığı klinik çalışmalarda gösterilmiştir (2, 3).
Tikagrelor ve klopidogrelin yükleme dozunu takiben efektif antiagregan etkinliğe ulaşma süresi de farklılık göstermektedir. Tikagrelor klopidogrele göre daha hızlı etki göstermeye başlamaktadır (4). Her iki grup arasında kullanılan ilaç dağılımının istatistiksel olarak anlamlı şekilde farklı olması mevcut sonuçlar üzerine etki etmiş olabilir. Bununla birlikte her ne kadar hasta sayısının görece düşük olması istatistiksel gücü sınırlasa da tikagrelor yüklemesinin acil serviste veya kateter laboratuvarında yapılması arasında benzer kanama oranlarının izlenmiş olması, uygulamanın güvenilirliği açısından önemli bilgiler sunmaktadır.
Sonuç olarak Taşlıçukur ve ark. (1) çalışması literatüre önemli katkı sağlamaktadır. Ancak gelecek çalışmaların, STEMI hastalarında farklı P2Y12 inhibitörlerinin acil servis veya kateter laboratuvarında yüklenmesine göre klinik sonuçlarının karşılaştırıldığı randomize tasarımlar ile bu konudaki gri alanları aydınlatması gerekmektedir.
